Voorbereidingen
Door: Jorinde
Blijf op de hoogte en volg Jorinde
12 September 2015 | Nederland, Zwolle
De voorbereidingen zijn dan eindelijk begonnen. Maandag hebben we direct een schooldag gehad van 08.30-16.00 uur en de dagen erna zijn we ook druk bezig geweest, zowel op school als thuis.
We moeten een groot verslag schrijven, zodat we ons verdiepen in Zambia en in onze projecten. Ook moeten we een presentatie geven over de sociaal-economische en de culturele aspecten van Zambia, in combinatie met de doelgroepen waarmee we gaan werken.
Ik vind het nu wel akelig dichtbij komen. Ik vond mijzelf in het begin erg stoer dat ik deze stap heb genomen, maar nu begin ik mij toch wel in zekere zin af te vragen waar ik aan begonnen ben.
Vanavond geef ik mijn zogeheten: 'Doei-party'.
Normaal gesproken houd ik van feestjes. Echt hoor, ik ben een feestbeest en dat kan iedereen beamen! Het zou mij niks verbazen als ik daar in Zwolle ook werkelijk om bekent zou staan. Toch, voor dit feestje voel ik de vibe nog niet echt. Ik vind het helemaal niet leuk. Het betekent dat ik mijn vrienden hierna niet ècht meer zal zien, totdat ik terug kom uit Zambia. Sommigen misschien wel, maar lang niet allemaal. Zoals iedereen weet heb ik altijd mensen om mij heen en ik houd ervan om met vriendinnen een lekker glas wijn te drinken op een random door de weekse dag. Dat zijn ook juist de momenten die ik ga missen. En de momenten met Bram natuurlijk!! Maar die blijft, totdat ik wegga, lekker bij mij!
Nog zoiets vreemds vind ik, dat ik mijn kamer heb onderverhuurd. Ik kan goed met mijn huisgenootjes, we zijn ook veel bij elkaar geweest de afgelopen 2 weken. Maar, ondertussen moest ik 5 september mijn kamer uit zijn, omdat er een nieuwe meisje in zou trekken voor 5 maanden.
Ik vind het zo vreemd dat ik in mijn eigen huis loop, om samen met Jeanne en Nine heeeeeeeeerlijk wijntjes te drinken (ofcourse) en dat ik niet eens naar mijn eigen kamer kan lopen. (Ja Vera, ik weet dat het wel zou mogen haha)
Heel apart. Al mijn spullen die ik daar heb laten staan waar ik nu zelf geen gebruik van maak, maar waar ik wel nog steeds langs loop.
Ja, 4 maanden is voor mij erg lang, dat vind ik heel erg spannend en ik kijk stiekem ook best wel op tegen het moment op Schiphol.
Vorig jaar liep ik stage op het Almere College en ik kan mij nog erg goed de 'laatste dag' herinneren. Ik was nergens te vinden en Maaike vond dit raar. 'We zien ze voor het laatst, waarom neem je geen afscheid'?
Ik heb het mijzelf eigen gemaakt, dat ik geen afscheid neem van mensen. Ik houd niet van afscheid nemen sinds mijn moeder is overleden.
Toch, sta ik over minder dan 2 weken afscheid te nemen van mijn familie op Schiphol. Ik heb er onwijs veel zin in en ik weet ook zeker dat ik er, samen met de andere meiden, een tijd van maak die we niet meer zullen vergeten!!
We moeten een groot verslag schrijven, zodat we ons verdiepen in Zambia en in onze projecten. Ook moeten we een presentatie geven over de sociaal-economische en de culturele aspecten van Zambia, in combinatie met de doelgroepen waarmee we gaan werken.
Ik vind het nu wel akelig dichtbij komen. Ik vond mijzelf in het begin erg stoer dat ik deze stap heb genomen, maar nu begin ik mij toch wel in zekere zin af te vragen waar ik aan begonnen ben.
Vanavond geef ik mijn zogeheten: 'Doei-party'.
Normaal gesproken houd ik van feestjes. Echt hoor, ik ben een feestbeest en dat kan iedereen beamen! Het zou mij niks verbazen als ik daar in Zwolle ook werkelijk om bekent zou staan. Toch, voor dit feestje voel ik de vibe nog niet echt. Ik vind het helemaal niet leuk. Het betekent dat ik mijn vrienden hierna niet ècht meer zal zien, totdat ik terug kom uit Zambia. Sommigen misschien wel, maar lang niet allemaal. Zoals iedereen weet heb ik altijd mensen om mij heen en ik houd ervan om met vriendinnen een lekker glas wijn te drinken op een random door de weekse dag. Dat zijn ook juist de momenten die ik ga missen. En de momenten met Bram natuurlijk!! Maar die blijft, totdat ik wegga, lekker bij mij!
Nog zoiets vreemds vind ik, dat ik mijn kamer heb onderverhuurd. Ik kan goed met mijn huisgenootjes, we zijn ook veel bij elkaar geweest de afgelopen 2 weken. Maar, ondertussen moest ik 5 september mijn kamer uit zijn, omdat er een nieuwe meisje in zou trekken voor 5 maanden.
Ik vind het zo vreemd dat ik in mijn eigen huis loop, om samen met Jeanne en Nine heeeeeeeeerlijk wijntjes te drinken (ofcourse) en dat ik niet eens naar mijn eigen kamer kan lopen. (Ja Vera, ik weet dat het wel zou mogen haha)
Heel apart. Al mijn spullen die ik daar heb laten staan waar ik nu zelf geen gebruik van maak, maar waar ik wel nog steeds langs loop.
Ja, 4 maanden is voor mij erg lang, dat vind ik heel erg spannend en ik kijk stiekem ook best wel op tegen het moment op Schiphol.
Vorig jaar liep ik stage op het Almere College en ik kan mij nog erg goed de 'laatste dag' herinneren. Ik was nergens te vinden en Maaike vond dit raar. 'We zien ze voor het laatst, waarom neem je geen afscheid'?
Ik heb het mijzelf eigen gemaakt, dat ik geen afscheid neem van mensen. Ik houd niet van afscheid nemen sinds mijn moeder is overleden.
Toch, sta ik over minder dan 2 weken afscheid te nemen van mijn familie op Schiphol. Ik heb er onwijs veel zin in en ik weet ook zeker dat ik er, samen met de andere meiden, een tijd van maak die we niet meer zullen vergeten!!
-
12 September 2015 - 14:01
Elise:
Wauw mooi geschreven jor! Heeeel veel plezier en geniet er van!! Echt doen hoor! Xxx -
12 September 2015 - 14:17
Jorinde Zoeter:
aah lief Elies! Dankjewel, gaat zeker goed komen! xxxxx -
12 September 2015 - 17:05
Gert:
Een mooi warm en Feelings verslag dame..!! He TOPPER dit gaat jou zeker lukken..!! Je mag er zeker tegen op zien....Maar dit gaat jou zeker lukken..!!! Van 19/20 november vlieg ik over Zambia richting Nieuw Zeeland.... wel effe zwaaien dan he.... :) XXX -
13 September 2015 - 13:51
Richard:
Hai Jorinde,
Wat schrijf je dat allemaal mooi en persoonlijk op, zeg! Je verslag doet me eraan denken, dat ik 30 jaar geleden (!) mijn kamer ook in onderhuur heb gegeven, en voor bijna een jaar nog wel. Maar daar ben ik ook gewoon weer teruggekomen, hoor!
Ik kan me heel goed voorstellen dat je ertegen opziet, want je bent 5 maanden in een ver land met heel andere leefomstandigheden, gebruiken en veel armoede.
Maar aan de andere kant heb je de afgelopen tijd al veel meegemaakt, en daar heb je je ook erg goed doorheen geslagen, dus dan gaat dit ook zeker lukken, vooral met goede voorbereidingen en begeleiding!
En het is toch ook echt zo, dat als je in één land, of één situatie leeft, dat je dan steeds meer gaat denken dat het zo hoort, dat je weet wat je kunt verwachten, en uiteindelijk dat het zo moet blijven. Zonder uitdagingen, en je angsten en barrières overwinnen, geen groei en geen nieuwe inzichten! Een beetje cliché misschien, maar wel waar!
We lezen in de krant wel over zaken in het buitenland of zien ze op tv, maar het zelf meemaken is iets heel anders, en kan volgens mij je opleiding en je opvattingen in een heel ander perspectief plaatsen.
Dus ga ervoor en doe allerlei ontzettend bijzondere, ongetwijfeld leerrijke ervaringen op! -
14 September 2015 - 13:39
Miriam Vissers:
Jorinde
Des te meer bewondering voor je lef. Je laat het hier niet definitief achter, je komt met veel levenservaring rijker terug.
Ik vind je eerlijkheid en openheid ontroerend en absoluut begrijpelijk om te lezen.
Jij kan dit ... en als het niet lukt... heb je het in ieder geval geprobeerd.
Je kunt altijd beslissen om terug te komen als het te zwaar mocht blijken te zijn.
Ik wens je alle goeds en zet hem op
groetjes Miriam
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
